poniedziałek, 19 kwietnia 2021

Wszystko naprawdę było

Helena Birenbaum

dostałam starą płytę

pieśni które śpiewano w domu

kiedyś dawno...

słowa i melodie

przenoszą do minionych dni innych

do dzieciństwa, rodziny

obrazów zamglonych z Wtedy –

słucham

strząsam z siebie czas

z drżeniem i łzami obejmuję

pustą przestrzeń

duchy

- dowód

że to wszystko naprawdę było

i ja

  

13 stycznia 1985

 

Nawet gdy się śmieję, KAW, Rzeszów 1990

 

9 komentarzy:

  1. Szkoda, że regularnie w historii ludzkich cywilizacji pojawiają się tacy, który zamiast strząsać czas, wolą - w imię różnorakich doktryn i ideologii - strząsać innych do piekielnych czeluści. A jeszcze gorsze jest to, że w każdym takim przypadku, bezstronny obserwator mógłby skonstatować "przecież to już było".

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz rację. Niestety ludzkość nie uczy się na błędach i historia się powtarza.

      Usuń
  2. Wstrząsający wiersz, cóż tu więcej powiedzieć... Mam w domu książkę „Nadzieja zawsze umiera ostatnia” tej autorki.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na mnie również zrobił wrażenie. Do książki powoli się przymierzam, czekam na lepszy nastrój.

      Usuń
  3. Dlatego cenię ludzkość, jako jedyny gatunek, który utrwala przeszłość na kartach książek czy w filmach. Gorzej jak już rzeczona ludzkość się wytrzebi i nie będzie już nikogo, kto byłby w stanie docenić ten utrwalony czas.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Myślę, że nie dożyję tej chwili.;)

      Usuń
    2. Naukowcy dają nam circa 300 lat, więc też tak myślę ;)

      Usuń
    3. Dużo, zważywszy na stan matki Ziemi.

      Usuń