Charles Bukowski
owładnięty życiem jak ogień
w dostojnej boskości mój kot
chodzi wkoło
i wkoło i wkoło
z naelektryzowanym ogonem i
oczami jak guziki
jest
żywy
pluszowy i
ostateczny jak drzewo śliwowe
ani on ani ja
nie rozumiemy
katedr albo
człowieka za oknem
który podlewa
trawnik
gdyby było we mnie
tyle człowieka
ile jest w nim
kota —
gdyby byli
tacy ludzie
świat mógłby
się zacząć od nowa
wskakuje na wersalkę
i przechodzi przez
portyki mojego
podziwu.
tł. Piotr Madej
Noce waniliowych myszy (2014)
Piękny wiersz, idealny na Dzień Kota.
OdpowiedzUsuńTeż tak myślę.;) Sam tytuł jest boski.;)
UsuńWspaniały!
OdpowiedzUsuńNie znałam.
Dziękuję za ten wpis.
Nie ma za co.;)
Usuń"gdyby było we mnie
OdpowiedzUsuńtyle człowieka
ile jest w nim
kota" - piękny fragment. Choć z drugiej strony powstaje pytanie, czy istota człowieka rzeczywiście jest tak wspaniała? ;)
Nie jest, to prawda.;(
UsuńPisanie z powołania! <3
OdpowiedzUsuń;)
Usuń