"Rzeczy pierwsze" można traktować jako zbiór (podobno prawdziwych) opowiastek z życia autora, można je traktować jako opis procesu stawania się pisarzem. Tak czy owak, satysfakcja gwarantowana. Już pierwszy rozdział, w którym czytelnik zapoznaje się z trzema wersjami narodzin autora, daje sporo powodów do radości. Dalej robi się coraz ciekawiej, bo i postaci są barwne, i zdarzenia nieźle opisane. Szczególnie interesujący wydał mi się "Bestseller" opisujący bolesną współpracę początkującego literata z wydawnictwem Heban (domyślcie się proszę sami, które polskie wydawnictwo autor miał na myśli;)).
Po "Kołysance dla wisielca" to dla mnie druga książka Klimko-Dobrzanieckiego i kolejny powód do pochwał. Okazuje się, że można utrzymać dobry poziom nie pisząc wciąż tej samej powieści. Aż szkoda, że to tylko 104 strony;).
_____________________________________________________________________
Hubert Klimko-Dobrzaniecki "Rzeczy pierwsze", Wydawnictwo Znak, Kraków, 2009
_____________________________________________________________________
Też sobie podczytuje teraz w tzw, czasie wolnym, albo raczej w międzyczasie książkę z wyd. "Znak" Czy Pan Bóg jest szczęśliwy, szkoda, że nie mam z kim o niej porozmawiać... Nikt w moim otoczeniu nie czyta takich książek, a K.D. czeka sobie grzecznie w kolejce (dosyć długiej).
OdpowiedzUsuńczytałam Bornholm, Bornholm tego autora i byłam pozytywnie zaskoczona, na pewno przeczytam jeszcze inne jego książki
OdpowiedzUsuńNo tak... Kusicie...:D
OdpowiedzUsuń--> Ultima_Thule
OdpowiedzUsuńJeśli znajdę wspomnianą przez Ciebie książkę Kołakowskiego w bibliotece, to na pewno przeczytam (lub przejrzę) i zgłoszę się do Ciebie;) Myślę, że książki dot. wiary nie są zbyt popularne, ale to się chyba zmienia. Sama jestem bezwyznaniowcem, więc taka tematyka nie interesuje mnie, ale skoro i tak miałam przeczytać coś LK, to czemu nie akurat tę książkę?
A Klimko-Dobrzanieckiego można czytać porcjami, więc może nie warto się opierać?:) Kusimy!;)
--> Magda
A czemu piszesz, że byłaś "pozytywnie zaskoczona"? Tzn. spodziewałaś się czegoś kiepskiego? "Bornholm" dopiero przede mną, ale liczę na same przyjemności;)
No to zostawię sobie na wakacje, jak znajdę w bibliotece. Zupełnie bez świadomości, że dotyczy ona wiary sięgnęłam po tę książkę. Jeśli coś mogę polecić to chyba warto zacząć od popularnej lektury Mini wykłady o Maxi sprawach. U mnie na półce jeszcze nieprzeczytana leży "Bergson" tegoż autora, ale myślę sobie przeczytawszy pierwszą część (Filozofowie) zrobię sobie przerwę... będę sobie ją porcjować.
OdpowiedzUsuńMam na półce, tylko nie ma kiedy przeczytać:)
OdpowiedzUsuń--> Ultima_Thule
OdpowiedzUsuńMnie interesują jeszcze "Bajki" Kołakowskiego;)
--> dr Kohoutek
Ale to tylko 104 strony;) Może w porze deseru do herbaty? (bo Ty zdaje się, kawy nie pijesz;)).
O tak, czytałam 13 bajek, polecam. Możesz podać maila?
OdpowiedzUsuńalbo nie, nie podawaj, tylko odbierz gazetowego, (dorwałam).
OdpowiedzUsuńOk, odbieram. Bajki LK chyba wszyscy, którzy czytali, polecają;)
OdpowiedzUsuńOdbieraj, odbieraj na zapytanie w sprawie "Przystanku" jak najbardziej odpowiedziałam... Pozdrawiam, Kobieta szybsza niż światło...
OdpowiedzUsuń;)))))
OdpowiedzUsuńCzytałam i podzielam Twoje zdanie- dobry kawał literatury (albo kawał dobrej literatury ;)
OdpowiedzUsuńAż chciałoby się więcej;)
OdpowiedzUsuńwszyscy zachwalaja, a mnie tymczasem nazwisko autora kojarzy sie z mnichem zbierającym ziółka na lecznicze mikstury, i na autora pisarskich błyskotek zupełnie nie pasuje. Ale postaram sie zwalczyc te opory i przynajmniej popróbowac kiedyś ;).
OdpowiedzUsuńA wiesz, że HK-D pobierał nauki w seminarium duchownym?;)))) Wspomina o tym epizodzie także w "Rzeczach pierwszych".
OdpowiedzUsuńno prosze, nie miałam pojecia! Chyba sobie kupie podręcznik początkujacej wróżki ;)
OdpowiedzUsuńWygląda na to, że mamy dokładnie takie same doświadczenia z tym autorem :) Po Twojej recenzji "Kołysanki.." nabyłam, przeczytałam i pomna tamtego zachwytu niedawno sięgnęłam po - właśnie - Rzeczy pierwsze. A na kolejne spotkanie z Klimko-Dobrzanieckim mam już upatrzony u siostry Bornholm, Bornholm :)
OdpowiedzUsuń--> peek-a-boo
OdpowiedzUsuńNiezły pomysł. Skoro niektórzy wróżą z fusów, Ty możesz zacząć z nazwisk;)))))
--> viv
Cieszę się z tego równoległego czytania;) Mój egz. Bornholmu leżakuje na stole;)
Koniecznie muszę przeczytać. Tematyka mnie zaintrygowała. Okładka także mi się podobała :)
OdpowiedzUsuńTo przyjemna książka - jeśli tak można to określić;) Okładka rzeczywiście świetna, cała seria Proza ma moim zdaniem przyciągającą uwagę szatę graficzną.
OdpowiedzUsuń